یادداشتی از مهدی عبدالهی؛
آزاداندیشی به معنای آزادی اندیشه از قواعد اندیشیدن، چیزی جز ولنگاری و ولگردی اندیشه نیست که نتیجه آن سرگردانی در صحرای بیپایانی است که هیچ مقصدی را برای اندیشهگر به ارمغان نخواهد آورد. ولنگاری و اباحیگری در ساحت اندیشه، رهایی از مزاحمان برای رسیدن به آرمان نیست، بلکه آوارگی در زندانی به گستره بیپایان است.
کد خبر: ۲۴۷۵۲۰ تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۹/۱۱